Like, Like, Like! Iedere dag wordt er 22 miljard keer op de like of share knop van Facebook gedrukt[1]. We liken berichten, mensen en groepen die wij interessant vinden. Wat en wie we liken komt in de meeste gevallen overeen met onze voorkeuren in de “echte” wereld[2]. In principe is de “echte” wereld leidend. Je krijgt eerst een “echte” relatie en daarna pas een facebook relatie en (hopelijk) niet andersom. Toch vroeg ik me af of het niet andersom mogelijk is. Zouden we via Facebook het offline gedrag van mensen kunnen beïnvloeden?
Ken je dat gevoel dat je vandaag echt iets moet doen, maar er helemaal geen zin in hebt? “Ik doe het volgende week wel”.
Het over kwam mij onlangs, met als gevolg een week lang geen fiets, veel langer onderweg, en meer geld kwijt aan de bus. Waarom maakte ik mijn fiets dan ook niet meteen?! Waardoor ontstond mijn uitstelgedrag? Dit heeft alles te maken met zelfcontrole.
Iedereen heeft het wel eens gezegd of op z’n minst te horen gekregen; eet gevarieerd, dat is pas gezond! Ook de snoepindustrie heeft deze boodschap duidelijk begrepen. Helaas voor ons heeft dit wat minder leuke consequenties. Door het verhogen van de variatie in de producten, bijvoorbeeld door de verschillende kleuren van de M&M’s, raken onze hersenen maar niet verzadigd en eten we er lekker van door. Puur toeval of heel slim bedacht? De resultaten liegen er niet om!
