Gekleurd eten; puur toeval of slimme marketingtool?
Iedereen heeft het wel eens gezegd of op z’n minst te horen gekregen; eet gevarieerd, dat is pas gezond! Ook de snoepindustrie heeft deze boodschap duidelijk begrepen. Helaas voor ons heeft dit wat minder leuke consequenties. Door het verhogen van de variatie in de producten, bijvoorbeeld door de verschillende kleuren van de M&M’s, raken onze hersenen maar niet verzadigd en eten we er lekker van door. Puur toeval of heel slim bedacht? De resultaten liegen er niet om!
Vol is niet vol
We eten tegenwoordig waar, wanneer en hoeveel we maar willen. De porties worden steeds groter en het aanbod liegt er ook niet om. De hoeveelheid eten die we per maaltijd weg werken, kan variëren met meer dan 300% [1]. Had je gister genoeg aan één portie, kun je vandaag wel het driedubbele op. Hoe vol we ook zitten, een toetje past er altijd nog bij. Natuurlijk heeft jouw inspanning van die dag daar mee te maken, maar daarnaast spelen er ook veel andere factoren mee. Eén van deze factoren is de variatie in het aanbod.
Variatie in het aanbod
Waren leggings 2 jaar geleden nog o zo populair, zijn ze nu alweer uit het straatbeeld verdwenen. We willen constant iets nieuws, en houden van afwisseling. Maar wie had gedacht dat afwisseling in ons eten, al is het alleen door afwisseling in kleur, zo’n effect zou hebben op ons gedrag?
Onderzoek wijst uit dat wanneer we een bak met 300 M&M’s voor ons hebben we er 43% meer van eten wanneer ze uit 10 verschillende kleuren bestaan dan wanneer ze uit 7 verschillende kleuren bestaan (91 M&M’s tegenover 54 M&M’s)[2]. Variatie doet eten, dus zoals de slogan van M&M zegt: M&M’s zorgt voor groei. Nou groeien zullen we zeker!
Het psychologische effect
Dat we door variatie meer gaan eten, kent meerdere redenen. Door verschillende kleuren te eten, hebben onze hersenen het gevoel dat we verschillende producten eten. Hierdoor krijgen we veel later het seintje door dat we verzadigd zijn. Dit hoeft overigens niet alleen door verschillende kleuren te komen, dit kan ook veroorzaakt worden door verschillende structuren en smaken. Denk bijvoorbeeld aan tum tum’s, zij spelen op alle mogelijk variaties in.
Daarnaast zijn onze hersenen zo geprogrammeerd dat we variatie zien als iets positiefs. Onderzoek laat zien dat 91% van de mensen gaat voor de schaal M&M’s met de meeste kleurvariatie[3]. We worden dus blij van veel afwisseling [4]. Dit blije gevoel zorgt ervoor dat we meer positieve associaties activeren. Daarnaast gaan we op ons gevoel af als we ons eten beoordelen [5]. Daarom beoordelen we ons eten positiever als het gevarieerd is.
Zo zie je maar weer hoe makkelijk het is om onze hersenen voor de gek te houden!
[1] Herman and Mack (1975), Restrained and unrestrained eating.
[2] Kahn and Wansink, (2004), The influence of assortment structure
on perceived variety and consumption quantities.
[3] Wallings van (2012), Mensen zijn net apen.
[4] Ratner and Kahn (2002), The impact of private versus public
consumption on variety-seeking behavior.
[5] Isen et al. (1978), Affect, Accessibility of Material in
Memory, and Behavior: A Cognitive Loop?
